ZIOŁA WSPOMAGAJĄCE LECZENIE BIAŁACZKI

" Tonący brzytwy się chwyta " - dużo prawdy jest w tym powiedzeniu. W pewnych sytuacjach człowiek jest gotowy do wielu poświeceń. Pisząc "pewne sytuacje" mam na myśli nasze zdrowie, zdrowie naszej rodziny. Powiesz - zdrowie to nie wszystko, jasne że tak, ale "bez zdrowia wszystko jest niczym".
Oczywiście zdrowie zaczynamy doceniać wówczas kiedy je tracimy. Niestety tak to już jest. Najważniejsze to wyciągnąć wnioski i dążyć do zdrowia :)

Jestem osobą dość konserwatywną jeśli chodzi o leczenie. Dla mnie autorytetem w tej dziedzinie jest przede wszystkim lekarz. To jego sposób leczenia respektuję. Jednak ostatnio coraz więcej czytam o medycynie niekonwencjonalnej i ziołolecznictwie. Chciałabym w tym poście napisać parę słów o ziołach, szczególnie tych które korzystnie wpływają na układ krwiotwórczy i wspomagają leczenie białaczek.

POKRZYWA ZWYCZAJNA

W dzieciństwie obrzucaliśmy się tym chwastem aby kogoś "poparzyć" tymczasem pokrzywa jest bardzo cennym ziołem.
Liście stanowią źródło witamin (C, K1, B2, kwasu pantotenowego), flawonoidów (m.in. rutyna i kwercetyna), kwasów organicznych, garbników, karotenoidów i chlorofilu, fitosteroli i związków aminowych (acetylocholina, histamina, serotonina) oraz mikroelementów, takich jak wapń, magnez, żelazo, fosfor, siarka, potas, jod i krzem. Korzenie bogate są w kwasy organiczne, fitosterole, lecytynę, lignany, śluzy oraz sole mineralne.

Wyciągi z pokrzywy działają moczopędnie i saluretycznie, tzn. zwiększają wydzielanie szkodliwych produktów przemiany materii, chlorków i mocznika, stąd nadaje im się właściwości oczyszczające krew. Ekstrakty z korzenia mają silniejsze oddziaływanie w tym zakresie, niż z liści. Stosowanie wyciągów zarówno z korzenia jak i liści przynosi skutek w postaci normalizacji ciśnienia. Zauważalny jest także efekt przeciwobrzękowy.

Ze względu na zawartość witamin i soli mineralnych wyciągi z pokrzywy mają także działanie wzmacniające, redukujące niedobory witaminowe i mineralne, wspierające proces przemiany materii. Zwiększają poziom hemoglobiny oraz czerwonych krwinek.

Odwar z pokrzywy, zawierający flawonoidy, garbniki i witaminę K, działa przeciwkrwotocznie, hamuje drobne krwawienia w obrębie przewodu pokarmowego, a także przeciwdziała biegunkom. Wykorzystuje się go także do łagodzenia objawów towarzyszących chorobie wrzodowej.

Ze względu na właściwości pobudzające wydzielanie soku żołądkowego oraz słabe działanie żółciopędne wyciągi wodne z liści pokrzywy stosuje się przy nieżytach pokarmowych, jako wspomagające proces trawienia i ułatwiające przyswajanie substancji aktywnych z pokarmu.

Pokrzywa wpływa także dodatnio na czynności wydzielnicze trzustki, znajdując zastosowanie w profilaktyce i wspomagającym leczeniu cukrzycy. Działa też hepatoprotekcyjnie i korzystnie oddziałuje na przemiany cholesterolu.

Zarówno liście, jak i korzenie zawierają związki stymulujące odporność. Przeprowadzano próby wykorzystania flawonoidów izolowanych z liści i lektyn pochodzących z korzeni w walce z toczniem. Lektyny i lignany prawdopodobnie wykazują działanie przeciwnowotworowe. Pokrzywę stosuje się także do redukcji objawów alergii, np. do łagodzenia objawów alergicznego nieżytu nosa.

Związki zawarte w korzeniu pokrzywy - lektyny, polisacharydy i fitosterole, wpływają na proces biosyntezy testosteronu, działając ochronnie na gruczoł krokowy. Zaobserwowano korzystne współdziałanie surowca z wyciągami z palmy sabalowej w niwelowaniu dolegliwości towarzyszących przerostowi prostaty takich jak obrzęk, zastój moczu i ból przy jego oddawaniu.

Liściom pokrzywy przypisuje się, obok działania saluretycznego, działanie przeciwbólowe i przeciwzapalne, co wskazuje na jej użyteczność w pomocniczym leczeniu chorób układu ruchu (choroba zwyrodnieniowa stawów, choroby reumatyczne).

W badaniach potwierdzono również aktywność antyutleniającą i przeciwbakteryjną wodnych wyciągów z nadziemnych część pokrzywy.

zielarnia.net

SZCZAWIK ZAJĘCZY

Jest to niewielka roślinka, można ją spotkać w ogrodach i lasach. Kwitnie od kwietnia do maja, czasem jesienią.
Szczawik to roślina wieloletnia i można ją uprawiać w ogródkach lub nawet doniczkach na okiennym parapecie.

Składniki aktywne szczawika: fitosterole (beta-sitosterol), kwasy (pirogronowy, szczawiowy, askorbinowy = wit. C, kwas fumarowy, bursztynowy, cytrynowy), gluko-izowiteksyna (flawon), sole mineralne (żelazo, szczawian potasu). Liście zawierają od 0,3-1,25% szczawianów i ok. 0,1% 2”-gluko-izoviteksyny.

Działanie: pobudzające trawienie, czyszczące krew, pobudzające procesy krwiotwórcze, żółciopędne.

Wskazania (zastosowanie w Szwajcarii): Sok z tej niepozornej rośliny ma ogromne działanie lecznicze - stosuje się go w problemach wątrobowych, w zapaleniu nerek, w zaniku szpiku kostnego, w chorobach nowotworowych, a szczególnie pomocny jest przy białaczce. Leczy choroby gorączkowe, dyspepsja (niestrawność), brak apetytu, zatrucia krwi, żółtaczka, zgaga, szkorbut, zapalenie dziąseł, pleśniawki, robaczyca przewodu pokarmowego (na czczo) Szczawik to środek decydujący o tempie przemiany materii (aktywator).

Zastosowanie w polskiej medycynie ludowej: blednica (niedokrwistość), kaszel, gorączka.

Przeciwwskazania: kamica moczowa, szczególnie szczawianowa.

Rozsądne i racjonalne spożywanie świeżego ziela szczawika nie jest szkodliwe, a nawet korzystne (urozmaicanie pożywienia, pobudzanie metabolizmu, wartość odżywcza).

Sposoby podawania: świeże ziele szarpane, nalewka na świeżym rozdrobnionym zielu (1:5, na wódce), macerat ze świeżego ziela (wytrawianie rozdrobnionego ziela wodą przegotowaną lub zdrojową przez 4-6 godzin). Nalewka pobudza krążenie krwi wieńcowe i może wpływać wzmacniająco na siłę skurczu mięśnia sercowego. Może zapobiegać kołataniu serca (5-10 ml nalewki 1-2 razy dziennie).

Na zimę ziele zmielić na papkę i zamrozić (uwaga na aluminiowe maszynki do mięsa!, reagują z sokiem szczawika; proponuje blendery bez aluminium). Sok-macerat z ziela zamrozić w kostki lodowe (wlać do torebek na lód i do zamrażalnika, spożywać jako źródło kwasów karboksylowych – znanych z cyklu Krebsa, witaminy C, soli potasowych i żelaza, flawonów, chlorofilu).

Szczawik roztarty z olejem lnianym/tranem ładnie przyspiesza gojenie ran i owrzodzeń.

Przygotowanie soku:
Całą roślinkę, z listkami i kwiatkami, dokładnie umyć, osączyć i przepuścić przez sokowirówkę. Otrzymany sok zakonserwować miodem.
Na jedną część soku należy wziąć 5 części miodu, wymieszać.

Stosować 4-5 razy dziennie po łyżeczce, najlepiej rozcieńczyć ciepłą wodą.

W ciężkich, wyniszczających chorobach, w tym nowotworach, najlepiej połaczyć sok ze szczawika zajęczego z sokiem z bodziszka cuchnącego w proporcji 1:1- podawać bez miodu 20 kropli co godzinę w jednej łyżce wody.
rozanski.li

KOZIERADKA

Kozieradka to roślina lecznicza i przyprawowa.

Roślina ta zawiera ogromne pokłady wartościowych składników m.in.: tryptofan, lizyny. tłuszcze, śluzy, sole mineralne (potas, sód, magnez, wapń, mangan, żelazo, siarkę, cynk) oraz witaminy PP, A, B.
Kozieradka obniża poziom cukru we krwi, chroni oczy przed kataraktą, reguluje ciśnienie krwi, leczy miażdżycę, wrzody, reguluje gospodarkę hormonalną. Pobudza procesy wytwarzania krwinek i hemoglobiny. Zatrzymuje fosfor w organizmie. Zapobiega krzywicy, niedokrwistości i apatii u dzieci.
Badania dowodzą, że kozieradka działa przeciwnowotworowo - głównie polecana osobom chorującym na białaczki, czerniaka oraz raka jelita grubego.

Kozieradka ma wszechstronne zastosowanie - można ja pić w postaci naparów, stosować zewnętrznie na włosy, skórę lub dodawać do potraw w formie przypraw.
W formie przyprawy kozieradka najlepiej smakuje z twarogiem i mięsem. Niektórzy zajadają się kiełkami kozieradki. W krajach azjatyckich popularne są jej liście.

Kozieradka zewnętrznie działa bardzo dobrze na otarcia, trudno gojące się rany. Ma właściwości przeciwbakteryjne, przeciwgrzybicze.

Amerykanie wierzą w magiczną moc kozieradki. Podobno nasiona wrzucone do wiadra z wodą, którą będziemy myć podłogę przynoszą domowi pieniądze. Hmm... warto sprawdzić :)
niezleziolkoo.blogspot.com

KRWAWNIK

• Swoje działanie lecznicze zawdzięcza głównie olejkowi lotnemu i zawartym w nim substancjom aktywnym: azulenowi, cholinie, substancjom gorzkim, garbnikom, solom mineralnym.

• Cynk, który występuje w krwawniku, jest ważnym składnikiem, gdyż wspomaga leczyć stany zapalne skóry, np. trądzik, liszaje.

• Krwawnik ma właściwości przeciwkrwotoczne, tym samym wspomaga hamowanie krwawienia. Stosowany jest przy niewielkich krwawieniach z przewodu pokarmowego lub przy chorobie wrzodowej.

• Dzięki właściwościom przeciwzapalnym, przeciwskurczowym i bakteriostatycznym znajduje zastosowanie przy owrzodzeniu żołądka, jelit, hemoroidach. Jest także przydatny przy bolesnych menstruacjach. Dzięki zawartym sterolom reguluje cykl miesiączkowy.

• Jego działanie przeciwskurczowe wykorzystywane jest w bardzo bolesnych skurczach dróg moczowych czy bólach jelita grubego, a to dlatego, że krwawnik wpływa na mięśnie gładkie w naszym organizmie.

• Na przewlekłe zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha również możemy skorzystać z mocy krwawnika. Krwawnik wspomaga procesy trawienne i znosi skurcze mięśni gładkich jelit. Substancje aktywne występujące w krwawniku działają pobudzająco na wątrobę i woreczek żółciowy.

• Krwawnik działa również oczyszczająco i odtruwająco. Przeciwdziała kumulowaniu się złogów i tworzeniu się kamieni w nerkach, woreczku żółciowym i innych narządach. Przyspiesza przemianę materii i pomaga oczyszczać krew ze szkodliwych substancji.

• Fitosterole i flawonoidy zawarte w kwiatach łagodzą stany zapalne gardła i jamy ustnej. Krwawnik wspomaga również gojenie drobnych ran i zadrapań. Jest bardzo dobry w przypadku skóry z trądzikiem – działa kojąco i bakteriostatycznie. Dzięki zawartości azulenu, olejków eterycznych, insuliny oraz witaminy A będzie doskonały do pielęgnacji skóry tłustej.

• Szklanka gorącej herbaty z krwawnika zwalczy migrenę wywołaną zmianą pogody. Regularne picie tego napoju może spowodować całkowite ustąpienie migren.

• Ziele krwawnika jest składnikiem płynów do higieny intymnej. Ma działanie grzybobójcze, antybakteryjne i osłaniające. Chroni przed infekcjami i zapobiega zmianom śluzówki.

• Fitoestrogeny zawarte w krwawniku sprawiają, że zioło to ma zastosowanie w łagodzeniu objawów menopauzy. Fitoestrogeny są związkami pochodzenia roślinnego i bardzo dobrze imitują ludzkie hormony płciowe.

• Krwawnik obniża ciśnienie krwi, poprawia krążenie, jest pomocny w leczeniu zszarganych nerwów. Wykorzystywany jest również w różnego typu alergiach, a także w katarze siennym. W przypadku przeziębienia lub grypy zaleca się nacieranie klatki piersiowej olejkiem z krwawnika.
• 
  
• wg. najnowszych badań roślina ta wspomaga leczenie nowotworów dzięki swoim właściwościom oczyszczającym i odtruwającym.

naturalneoczyszczenie.pl

KORZEŃ MNISZKA LEKARSKIEGO

Mniszek lekarski (często mylony z trującym i równie pospolitym mleczem) może doprowadzić miłośników równiutkich i gładkich trawników do obłędu. Jednak naturalni uzdrowiciele, a od niedawna również naukowcy są zafascynowani właściwościami tej rośliny. Mały, mocny chwast aktywuje wątrobę, sprzyja przepływowi żółci, działa moczopędnie. Okazuje się również, że zatrzymuje inwazyjne formy różnego rodzaju nowotworów.

Pod skromną fasadą roślina ta skrywa wiele tajemnic, z których mało kto zdaje sobie sprawę. Jest po pierwsze i niezaprzeczalnie "super jedzeniem", z którego można przyrządzać sałatki, zupy i zielone koktajle. Ilość jego życiowych substancji jest ogromna. Przy spożyciu 100 gramów mniszka lekarskiego w codziennej sałatce czy też smoothie zaopatrujemy się nawet w 50 procent więcej beta-karotenu (witamina A) niż trzeba. Jednocześnie dostarczają one 20 procent naszego dziennego zapotrzebowania na witaminę D, 20 procent wapnia, 20 procent żelaza i 10 procent dziennego zapotrzebowania magnezu.

Mniszek lekarski zawiera również cenne gorzkie substancje, które stymulują przepływ żółci z wątroby do pęcherzyka żółciowego. Mniszek jest zatem jednym z najważniejszych składników preparatów, które są używane do oczyszczania wątroby. To pomaga w redukcji tłuszczu w wątrobie, ale ma także skuteczne działanie moczopędne, co oznacza, że dba o płukanie nerek. Te efekty mniszka lekarskiego są dobrze znane. Jednak w ostatnich latach naukowcy z całego świata przeprowadzają coraz więcej badań nad możliwymi obszarami zastosowań mniszka w dziedzinie leczenia raka. Pojawiły się już pierwsze obiecujące sygnały mówiące o tym, że mniszek lekarski zawiera składniki, które mogą hamować wzrost agresywnych guzów.

W styczniu 2011 r.ukazał się artykuł na temat mniszka  w czasopiśmie Journal of Ethnopharmacology. Działanie herbaty z korzenia mniszka lekarskiego przetestowano na komórkach białaczkowych. Według tego badania uważa się, że herbata z korzenia mniszka zabija komórki białaczkowe. Na razie wiadomo jedynie, że zawiera ona substancje, które prowadzą do tzw. apoptozy sygnału komórek rakowych. W wielkim skrócie znaczy to, że są one ponownie podatne na apoptozę, czyli „naturalny proces zaprogramowanej śmierci komórki w organizmie wielokomórkowym. Dzięki temu mechanizmowi z organizmu usuwane są zużyte lub uszkodzone komórki”. Program taki zapewnia zdrowie ludzkiemu organizmowi, a komórki nowotworowe zmuszane są do „popełnienia samobójstwa“ zanim będą mogły zaszkodzić organizmowi.

Co ciekawe, pod wpływem wyciągu z korzenia mniszka lekarskiego zdrowe komórki pozostały nietknięte. Nie otrzymały one sygnału do apoptozy. Mniszek jest także idealnym lekiem przy chemicznej terapii nowotworowej, chroniąc zdrowe komórki przed działaniem alopatycznym takiej terapii.

zdrowieinatura.com.pl

Zioła od zawsze były stosowane w medycynie niekonwencjonalnej. Pamiętaj jednak aby przed zastosowaniem ziół zawsze skonsultować się z lekarzem. Zioła mogą wpływać na działanie leków. Szczególnie dzieciom nie wolno podawać ziół bez konsultacji lekarskiej.

Przedstawione przeze mnie zioła wpływają korzystnie na układ krwiotwórczy. Oczywiście w naturze jest wiele innych, ja przedstawiłam te najpopularniejsze, najczęściej stosowane w chorobach krwi.