DLACZEGO DZIECKO CHORUJE NA NOWOTWÓR?

No właśnie...dlaczego dzieci chorują na nowotwór? Czym to jest spowodowane.
Polecam bardzo ciekawy artykuł.

"Nowotwory wieku dziecięcego występują dość rzadko, a mimo to stanowią drugą co do częstości przyczynę zgonów. Najczęściej pojawiającym się nowotworem wśród dzieci jest białaczka, zaraz za nią chłoniak. Pozostałe nowotwory wieku dziecięcego występują stosunkowo rzadziej, są ciężkie do zdiagnozowania, mają nietypowe symptomy oraz odmienny niż u osób dorosłych przebieg choroby. Szacuje się, że około 70-80% dzieci z rozpoznaniem choroby nowotworowej zostaje wyleczonych. Głównym powodem, dla którego leczenie kończy się niepowodzeniem jest zbyt późne wykrycie.

Jak wiadomo przyczyn chorób nowotworowych może być wiele, jednakże rozwój niektórych z nich wiąże się z występowaniem konkretnych zespołów chorobowych, predysponujących do zwiększonego ryzyka zapadalności na dany typ nowotworu. Naukowcy wykazali, że mutacje germinalne (konstytucyjne) mogą być przekazywane z pokolenia na pokolenie zgodnie z prawem Mendla i stanowić duże prawdopodobieństwo rozwoju nowotworu. Zagadnienia z obszaru dziedzicznych nowotworów wieku dziecięcego przedstawia ekspert z Centrum Badań DNA.

Choroby nowotworowe w przeważającej mierze dotyczą osób dorosłych, ale

występują również u dzieci, co stanowi ok. 1% wszystkich zachorowań. Częstość występowania poszczególnych nowotworów różni się u dzieci i u osób dorosłych. Nowotwory najczęściej pojawiające się u dorosłych (rak piersi, rak płuc, rak żołądka czy rak jelita grubego) wykazują dużo rzadsze występowanie w wieku dziecięcym, a z kolei te, które najczęściej występują u dzieci są rzadkością w wieku dojrzałym. Częstość występowania chorób nowotworowych różna jest w zależności od wieku dziecka. W pierwszym roku życia najczęściej obserwuje się zachorowania na nowotwory takie jak neuroblastoma (nerwiak zarodkowy współczulny), nephroblastoma (nerczak zarodkowy, guz Wilmsa) czy retinoblastoma (siatkówczak). Między 2 a 4 rokiem życia pojawiają się przede wszystkim białaczki, a wśród nich dominuje ostra białaczka limfoblastyczna. Chłoniaki, nowotwory tkanek miękkich jak i guzy kości występują najczęściej u dzieci w wieku szkolnym oraz u młodzieży. Nowotwory rzadkie, „typu dorosłego”, takie jak rak nerki, wątroby, tarczycy, kory, nadnerczy czy jamy nosowo-gardłowej również obserwuje się wśród populacji dziecięcej i stanowią one ok 1,5% wszystkich nowotworów u dzieci. Guzy germinalne, które wywodzą się z komórek germinalnych mogą zaś pojawiać się w dwóch okresach zachorowań: do 5-6 roku życia i później w okresie dojrzewania.

Nowotwór jest chorobą materiału genetycznego. Zwykle proces nowotworzenia, czyli powstawania nowotworu jest wieloetapowy i wieloletni, zależny od czynników genetycznych, jak również w różnym stopniu, od wpływu czynników środowiskowych. Choroba nowotworowa nie jest dziedziczona, a jedynie wadliwe mutacje przekazywane pokoleniu zwiększają predyspozycję do zachorowania. Każdy człowiek posiada po dwie kopie jednego genu, jedną kopię dziedziczy od matki, drugą zaś od ojca. Jeśli jedna kopia genu posiada mutację i zostanie odziedziczona od któregoś z rodziców, wówczas pojawia się duże prawdopodobieństwo rozwoju nowotworu.

Zidentyfikowano i wykazano trzy klasy genów mających swój udział w nowotworzeniu:

– Onkogeny to zmienione, aktywne formy protoonkogenów, czyli genów, biorących udział w prawidłowej regulacji podziałów komórkowych. W wyniku mutacji dochodzi do przekształcenia protoonkogenu w onkogen, prowadząc do niekontrolowanej aktywacji, w wyniku czego komórki mają zdolność do dzielenia się bez ograniczeń.

– Geny supresorowe nazywane również strażnikami genomu, jak i antyonkogenami hamują procesy wzrostu, chroniąc komórkę przed niekontrolowanym różnicowaniem się. W przypadku, gdy dojdzie do mutacji następuje niekontrolowana proliferacja komórek.

– Geny stabilizujące (geny naprawy DNA) nie są bezpośrednio zaangażowane w regulację proliferacji komórek. Brak ich działania jest przyczyną niestabilności genetycznej, która z kolei zwiększa podatność na nowe mutacje i tym samym zwiększa ryzyko rozwoju nowotworu.

ONKOGENY na poziomie komórkowym działają jako geny dominujące, to znaczy, że wystarczy mutacja jednego allelu aby doszło do niekontrolowanego wzrostu komórek. Geny supresorowe w przeciwieństwie do onkogenów, mają charakter recesywny, czyli inaktywacja obu alleli w wyniku następujących po sobie mutacji, delecji umożliwia niekontrolowany rozrost i tym samym przyczynia się do nowotworzenia. Pierwsza mutacja dotyczy komórek rozrodczych oocyta lub spermatocyta rodziców, może zostać przekazana potomstwu zgodnie z prawem Mendla i występuje w każdej komórce organizmu. Druga zaś mutacja może wystąpić podczas rozwoju organizmu, jest to mutacja somatyczna i nabyta podczas życia.

Nowotwory z genetycznie uwarunkowaną predyspozycją rozwijają się zwykle wskutek mutacji zachodzących w genach supresorowych oraz genach stabilizujących/naprawy DNA w komórkach rozrodczych. Zespół wielonarządowej gruczolakowatości wewnątrzwydzielniczej typu 2 (MEN 2) stanowi wyjątek, albowiem rozwija się u osób, u których pojawiła się mutacja germinalna onkogenu RET. Nowotwór może pojawić się jako pojedyncza choroba, jednak może również występować w zespołach wielonowotworowych."

więcej na zwrotnikraka.pl
zdjęcia: wyborcza.pl