DODATKI DO ŻYWNOŚCI POTENCJALNIE RAKOTWÓRCZE

O dodatkach do żywności już pisałam. Możesz poczytać TUTAJ. Dziś przedstawię te substancje, które mogą być potencjalnie rakotwórcze i lepiej- dla własnego dobra, wyeliminuj je ze swojego codziennego jadłospisu.

Producenci żywności z krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.

zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |

  Producenci żywności z krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.

Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty, antybiotyki oraz wzmacniacze smaku. 

Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych literą “E” i trzema 

dodatkowymi cyframi:

1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199 

2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299 

3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399 

4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499 

5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500

E-DODATKI DO ŻYWNOŚCI – LISTA

Wśród potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia substancji, mogących mieć charakter rakotwórczy wymienia się: 

E123 (amarant) – syntetyczny, czerwony barwnik, dozwolony do stosowania tylko w procesie dobarwiania win przeznaczonych na aperitify i alkoholi. 

E151 (czerń brylantowa) – syntetyczny, czarny barwnik azowy. Źródła spożywcze: jogurty, ciasta w proszku, kawior, sosy. 

E210- E213 (kwas benzoesowy i jego sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetycznie otrzymywane konserwanty, stosowane głównie w przetworach rybnych i gotowych sałatkach, mogą zmieniać smak gotowych produktów, podrażniają śluzówkę żołądka i jelit. Źródła spożywcze: napoje gazowane, majonez, ketchup, musztarda, konserwy: rybne, owocowe, warzywne, piwo, margaryna, marynaty. 

E249- E252 (azotyny) – syntetycznie produkowane konserwanty, stosowane głównie do peklowania mięsa, przeznaczonego do produkcji wędlin. Spożywane w dużych ilościach utrudniają transport tlenu przez krew. Podczas wędzenia lub smażenia uprzednio zapeklowanych produktów mięsnych azotyn sodu (E250) wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka, w wyniku tego procesu powstają rakotwórcze nitrozoaminy. Źródła spożywcze: wędliny, sery topione, sery podpuszczkowe. 

E951 (aspartam)- syntetyczna substancja słodząca i wzmacniająca smak. Wykazuje blisko dwustukrotnie silniejsze działanie słodzące niż tradycyjny cukier. Bardzo często zanieczyszczony oraz zawierający fenyloalaninę. Produkowany z wykorzystaniem technik genetycznych m.in. w Japonii i Stanach Zjednoczonych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia. 

E954 (sacharyna i jej sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetyczne substancje słodzące, 500-krotnie słodsze od cukru. Mogą nadawać potrawom gorzkawy lub metaliczny posmak. W testach na modelach zwierzęcych wywoływały nowotwór pęcherza, mogą stymulować powstawanie komórek nowotworowych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia. 

Wśród bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia E-dodatków znajdują się m.in.: 

E100 (kurkumina) – naturalny, roślinny żółty barwnik, otrzymywany z rozłogów rośliny Curcuma longa. 

E101 (ryboflawina, wit.B2) – naturalny, roślinny żółty barwnik, występujący w przyrodzie m.in w.: zielonych częściach warzyw, grochu i fasoli. 

E140 (chlorofile i chlorofiliany) – naturalne, roślinne zielone barwniki, pozyskiwane min z lucerny pokrzywy i szpinaku. 

E160 (karoteny) – naturalne, pomarańczowe barwniki, pozyskiwane z roślin, przekształcane w organizmie w witaminę A. 

E300 (kwas askorbinowy) – syntetycznie wytwarzana substancja o aktywności witaminy C. Hamuje niepożądane tworzenie się nitrozoamin podczas smażenia wędlin z mięsa peklowanego. 

E306 (tokoferole, wit. E) – naturalny przeciwutleniacz, otrzymywany z olejów roślinnych. 

E322 (lecytyna) – naturalny, roślinny przeciwutleniacz i emulgator. Pozyskiwany z oleju sojowego, rzepakowego lub słonecznikowego. 

To tylko kilka najbardziej istotnych dla zdrowia substancji. Należy pamiętać, że naukowcy nieustannie poddają analizie wypływ E-dodatków na organizm człowieka. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) na bieżąco monitoruje i informuje o nowych substancjach wykazujących działanie rakotwórcze

Producenci żywności z krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego. Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty, antybiotyki oraz wzmacniacze smaku. Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi: 1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199 2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299 3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399 4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499 5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500

zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |

Producenci żywności z krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.

zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |

Producenci żywności z krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego. Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty, antybiotyki oraz wzmacniacze smaku. Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi: 1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199 2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299 3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399 4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499 5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500 E-DODATKI DO ŻYWNOŚCI – LISTA Wśród potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia substancji, mogących mieć charakter rakotwórczy wymienia się: E123 (amarant) – syntetyczny, czerwony barwnik, dozwolony do stosowania tylko w procesie dobarwiania win przeznaczonych na aperitify i alkoholi. E151 (czerń brylantowa) – syntetyczny, czarny barwnik azowy. Źródła spożywcze: jogurty, ciasta w proszku, kawior, sosy. E210- E213 (kwas benzoesowy i jego sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetycznie otrzymywane konserwanty, stosowane głównie w przetworach rybnych i gotowych sałatkach, mogą zmieniać smak gotowych produktów, podrażniają śluzówkę żołądka i jelit. Źródła spożywcze: napoje gazowane, majonez, ketchup, musztarda, konserwy: rybne, owocowe, warzywne, piwo, margaryna, marynaty. E249- E252 (azotyny) – syntetycznie produkowane konserwanty, stosowane głównie do peklowania mięsa, przeznaczonego do produkcji wędlin. Spożywane w dużych ilościach utrudniają transport tlenu przez krew. Podczas wędzenia lub smażenia uprzednio zapeklowanych produktów mięsnych azotyn sodu (E250) wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka, w wyniku tego procesu powstają rakotwórcze nitrozoaminy. Źródła spożywcze: wędliny, sery topione, sery podpuszczkowe. E951 (aspartam)- syntetyczna substancja słodząca i wzmacniająca smak. Wykazuje blisko dwustukrotnie silniejsze działanie słodzące niż tradycyjny cukier. Bardzo często zanieczyszczony oraz zawierający fenyloalaninę. Produkowany z wykorzystaniem technik genetycznych m.in. w Japonii i Stanach Zjednoczonych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia. E954 (sacharyna i jej sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetyczne substancje słodzące, 500-krotnie słodsze od cukru. Mogą nadawać potrawom gorzkawy lub metaliczny posmak. W testach na modelach zwierzęcych wywoływały nowotwór pęcherza, mogą stymulować powstawanie komórek nowotworowych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia. Wśród bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia E-dodatków znajdują się m.in.: E100 (kurkumina) – naturalny, roślinny żółty barwnik, otrzymywany z rozłogów rośliny Curcuma longa. E101 (ryboflawina, wit.B2) – naturalny, roślinny żółty barwnik, występujący w przyrodzie m.in w.: zielonych częściach warzyw, grochu i fasoli. E140 (chlorofile i chlorofiliany) – naturalne, roślinne zielone barwniki, pozyskiwane min z lucerny pokrzywy i szpinaku. E160 (karoteny) – naturalne, pomarańczowe barwniki, pozyskiwane z roślin, przekształcane w organizmie w witaminę A. E300 (kwas askorbinowy) – syntetycznie wytwarzana substancja o aktywności witaminy C. Hamuje niepożądane tworzenie się nitrozoamin podczas smażenia wędlin z mięsa peklowanego. E306 (tokoferole, wit. E) – naturalny przeciwutleniacz, otrzymywany z olejów roślinnych. E322 (lecytyna) – naturalny, roślinny przeciwutleniacz i emulgator. Pozyskiwany z oleju sojowego, rzepakowego lub słonecznikowego. To tylko kilka najbardziej istotnych dla zdrowia substancji. Należy pamiętać, że naukowcy nieustannie poddają analizie wypływ E-dodatków na organizm człowieka. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) na bieżąco monitoruje i informuje o nowych substancjach wykazujących działanie rakotwórcze.

zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |

Producenci żywności z krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego. Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty, antybiotyki oraz wzmacniacze smaku. Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi: 1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199 2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299 3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399 4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499 5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500 E-DODATKI DO ŻYWNOŚCI – LISTA Wśród potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia substancji, mogących mieć charakter rakotwórczy wymienia się: E123 (amarant) – syntetyczny, czerwony barwnik, dozwolony do stosowania tylko w procesie dobarwiania win przeznaczonych na aperitify i alkoholi. E151 (czerń brylantowa) – syntetyczny, czarny barwnik azowy. Źródła spożywcze: jogurty, ciasta w proszku, kawior, sosy. E210- E213 (kwas benzoesowy i jego sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetycznie otrzymywane konserwanty, stosowane głównie w przetworach rybnych i gotowych sałatkach, mogą zmieniać smak gotowych produktów, podrażniają śluzówkę żołądka i jelit. Źródła spożywcze: napoje gazowane, majonez, ketchup, musztarda, konserwy: rybne, owocowe, warzywne, piwo, margaryna, marynaty. E249- E252 (azotyny) – syntetycznie produkowane konserwanty, stosowane głównie do peklowania mięsa, przeznaczonego do produkcji wędlin. Spożywane w dużych ilościach utrudniają transport tlenu przez krew. Podczas wędzenia lub smażenia uprzednio zapeklowanych produktów mięsnych azotyn sodu (E250) wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka, w wyniku tego procesu powstają rakotwórcze nitrozoaminy. Źródła spożywcze: wędliny, sery topione, sery podpuszczkowe. E951 (aspartam)- syntetyczna substancja słodząca i wzmacniająca smak. Wykazuje blisko dwustukrotnie silniejsze działanie słodzące niż tradycyjny cukier. Bardzo często zanieczyszczony oraz zawierający fenyloalaninę. Produkowany z wykorzystaniem technik genetycznych m.in. w Japonii i Stanach Zjednoczonych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia. E954 (sacharyna i jej sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetyczne substancje słodzące, 500-krotnie słodsze od cukru. Mogą nadawać potrawom gorzkawy lub metaliczny posmak. W testach na modelach zwierzęcych wywoływały nowotwór pęcherza, mogą stymulować powstawanie komórek nowotworowych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia. Wśród bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia E-dodatków znajdują się m.in.: E100 (kurkumina) – naturalny, roślinny żółty barwnik, otrzymywany z rozłogów rośliny Curcuma longa. E101 (ryboflawina, wit.B2) – naturalny, roślinny żółty barwnik, występujący w przyrodzie m.in w.: zielonych częściach warzyw, grochu i fasoli. E140 (chlorofile i chlorofiliany) – naturalne, roślinne zielone barwniki, pozyskiwane min z lucerny pokrzywy i szpinaku. E160 (karoteny) – naturalne, pomarańczowe barwniki, pozyskiwane z roślin, przekształcane w organizmie w witaminę A. E300 (kwas askorbinowy) – syntetycznie wytwarzana substancja o aktywności witaminy C. Hamuje niepożądane tworzenie się nitrozoamin podczas smażenia wędlin z mięsa peklowanego. E306 (tokoferole, wit. E) – naturalny przeciwutleniacz, otrzymywany z olejów roślinnych. E322 (lecytyna) – naturalny, roślinny przeciwutleniacz i emulgator. Pozyskiwany z oleju sojowego, rzepakowego lub słonecznikowego. To tylko kilka najbardziej istotnych dla zdrowia substancji. Należy pamiętać, że naukowcy nieustannie poddają analizie wypływ E-dodatków na organizm człowieka. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) na bieżąco monitoruje i informuje o nowych substancjach wykazujących działanie rakotwórcze.

zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |

Producenci żywności z krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego. Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty, antybiotyki oraz wzmacniacze smaku. Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi: 1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199 2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299 3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399 4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499 5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500

zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |

 źródło: zwrotnikraka.pl

Producenci żywności z krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego. Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty, antybiotyki oraz wzmacniacze smaku. Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi: 1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199 2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299 3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399 4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499 5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500 E-DODATKI DO ŻYWNOŚCI – LISTA Wśród potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia substancji, mogących mieć charakter rakotwórczy wymienia się: E123 (amarant) – syntetyczny, czerwony barwnik, dozwolony do stosowania tylko w procesie dobarwiania win przeznaczonych na aperitify i alkoholi. E151 (czerń brylantowa) – syntetyczny, czarny barwnik azowy. Źródła spożywcze: jogurty, ciasta w proszku, kawior, sosy. E210- E213 (kwas benzoesowy i jego sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetycznie otrzymywane konserwanty, stosowane głównie w przetworach rybnych i gotowych sałatkach, mogą zmieniać smak gotowych produktów, podrażniają śluzówkę żołądka i jelit. Źródła spożywcze: napoje gazowane, majonez, ketchup, musztarda, konserwy: rybne, owocowe, warzywne, piwo, margaryna, marynaty. E249- E252 (azotyny) – syntetycznie produkowane konserwanty, stosowane głównie do peklowania mięsa, przeznaczonego do produkcji wędlin. Spożywane w dużych ilościach utrudniają transport tlenu przez krew. Podczas wędzenia lub smażenia uprzednio zapeklowanych produktów mięsnych azotyn sodu (E250) wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka, w wyniku tego procesu powstają rakotwórcze nitrozoaminy. Źródła spożywcze: wędliny, sery topione, sery podpuszczkowe. E951 (aspartam)- syntetyczna substancja słodząca i wzmacniająca smak. Wykazuje blisko dwustukrotnie silniejsze działanie słodzące niż tradycyjny cukier. Bardzo często zanieczyszczony oraz zawierający fenyloalaninę. Produkowany z wykorzystaniem technik genetycznych m.in. w Japonii i Stanach Zjednoczonych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia. E954 (sacharyna i jej sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetyczne substancje słodzące, 500-krotnie słodsze od cukru. Mogą nadawać potrawom gorzkawy lub metaliczny posmak. W testach na modelach zwierzęcych wywoływały nowotwór pęcherza, mogą stymulować powstawanie komórek nowotworowych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia. Wśród bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia E-dodatków znajdują się m.in.: E100 (kurkumina) – naturalny, roślinny żółty barwnik, otrzymywany z rozłogów rośliny Curcuma longa. E101 (ryboflawina, wit.B2) – naturalny, roślinny żółty barwnik, występujący w przyrodzie m.in w.: zielonych częściach warzyw, grochu i fasoli. E140 (chlorofile i chlorofiliany) – naturalne, roślinne zielone barwniki, pozyskiwane min z lucerny pokrzywy i szpinaku. E160 (karoteny) – naturalne, pomarańczowe barwniki, pozyskiwane z roślin, przekształcane w organizmie w witaminę A. E300 (kwas askorbinowy) – syntetycznie wytwarzana substancja o aktywności witaminy C. Hamuje niepożądane tworzenie się nitrozoamin podczas smażenia wędlin z mięsa peklowanego. E306 (tokoferole, wit. E) – naturalny przeciwutleniacz, otrzymywany z olejów roślinnych. E322 (lecytyna) – naturalny, roślinny przeciwutleniacz i emulgator. Pozyskiwany z oleju sojowego, rzepakowego lub słonecznikowego. To tylko kilka najbardziej istotnych dla zdrowia substancji. Należy pamiętać, że naukowcy nieustannie poddają analizie wypływ E-dodatków na organizm człowieka. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) na bieżąco monitoruje i informuje o nowych substancjach wykazujących działanie rakotwórcze.

zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |