O dodatkach do żywności już pisałam. Możesz poczytać TUTAJ. Dziś przedstawię te substancje, które mogą być potencjalnie rakotwórcze i lepiej- dla własnego dobra, wyeliminuj je ze swojego codziennego jadłospisu.
Producenci żywności z
krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów
substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie
oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”.
Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie
sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest
to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia.
“E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których
zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z
naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których
istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w
przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
Producenci żywności z krajów Unii
Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów
substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E”
nie oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej
„sztuczna”. Numery “E” to kody chemicznych dodatków do
żywności, ale niekoniecznie sztucznie wytworzonych. Chemiczny
dodatek do żywności oznacza, że jest to związek lub pierwiastek
chemiczny – nie określając jego pochodzenia. “E” (skrót
pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których
zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały
wyprodukowane z naturalnych składników, jak i substancje
syntetyczne, co do których istnieją większe obawy, gdyż zostały
wytworzone na drodze chemicznej, w przebiegu procesu
mikrobiologicznego lub enzymatycznego.
Dyrektywa Komisji Europejskiej określa
szczegółową listę kodowanych w ten sposób chemicznych dodatków
do żywności. Substancja może znaleźć się na liście, jeżeli
istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania oraz udowodniono,
że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że wszystkie dodatki
uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z nich wzbudzają
kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą wywoływać
niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym chorób
nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku
żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty,
antybiotyki oraz wzmacniacze smaku.
Wszystkie dodatki do żywności
podzielone są na pięć grup, oznaczonych literą “E” i trzema
dodatkowymi cyframi:
1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199
2 grupa –
KONSERWANTY: E200 – E299
3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 –
E399
4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499
5 grupa – POZOSTAŁE:
E500 – E1500
E-DODATKI DO ŻYWNOŚCI – LISTA
Wśród
potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia substancji, mogących mieć
charakter rakotwórczy wymienia się:
E123 (amarant) – syntetyczny,
czerwony barwnik, dozwolony do stosowania tylko w procesie
dobarwiania win przeznaczonych na aperitify i alkoholi.
E151 (czerń
brylantowa) – syntetyczny, czarny barwnik azowy. Źródła
spożywcze: jogurty, ciasta w proszku, kawior, sosy.
E210- E213 (kwas
benzoesowy i jego sole sodowe, potasowe i wapniowe) – syntetycznie
otrzymywane konserwanty, stosowane głównie w przetworach rybnych i
gotowych sałatkach, mogą zmieniać smak gotowych produktów,
podrażniają śluzówkę żołądka i jelit. Źródła spożywcze:
napoje gazowane, majonez, ketchup, musztarda, konserwy: rybne,
owocowe, warzywne, piwo, margaryna, marynaty.
E249- E252 (azotyny) –
syntetycznie produkowane konserwanty, stosowane głównie do
peklowania mięsa, przeznaczonego do produkcji wędlin. Spożywane w
dużych ilościach utrudniają transport tlenu przez krew. Podczas
wędzenia lub smażenia uprzednio zapeklowanych produktów mięsnych
azotyn sodu (E250) wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka, w
wyniku tego procesu powstają rakotwórcze nitrozoaminy. Źródła
spożywcze: wędliny, sery topione, sery podpuszczkowe.
E951
(aspartam)- syntetyczna substancja słodząca i wzmacniająca smak.
Wykazuje blisko dwustukrotnie silniejsze działanie słodzące niż
tradycyjny cukier. Bardzo często zanieczyszczony oraz zawierający
fenyloalaninę. Produkowany z wykorzystaniem technik genetycznych
m.in. w Japonii i Stanach Zjednoczonych. Źródła spożywcze:
produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do
żucia.
E954 (sacharyna i jej sole sodowe, potasowe i wapniowe) –
syntetyczne substancje słodzące, 500-krotnie słodsze od cukru.
Mogą nadawać potrawom gorzkawy lub metaliczny posmak. W testach na
modelach zwierzęcych wywoływały nowotwór pęcherza, mogą
stymulować powstawanie komórek nowotworowych. Źródła spożywcze:
produkty „light”, kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do
żucia.
Wśród bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia E-dodatków
znajdują się m.in.:
E100 (kurkumina) – naturalny, roślinny żółty
barwnik, otrzymywany z rozłogów rośliny Curcuma longa.
E101
(ryboflawina, wit.B2) – naturalny, roślinny żółty barwnik,
występujący w przyrodzie m.in w.: zielonych częściach warzyw,
grochu i fasoli.
E140 (chlorofile i chlorofiliany) – naturalne,
roślinne zielone barwniki, pozyskiwane min z lucerny pokrzywy i
szpinaku.
E160 (karoteny) – naturalne,
pomarańczowe barwniki, pozyskiwane z roślin, przekształcane w
organizmie w witaminę A.
E300 (kwas askorbinowy) – syntetycznie
wytwarzana substancja o aktywności witaminy C. Hamuje niepożądane
tworzenie się nitrozoamin podczas smażenia wędlin z mięsa
peklowanego.
E306 (tokoferole, wit. E) – naturalny
przeciwutleniacz, otrzymywany z olejów roślinnych.
E322 (lecytyna)
– naturalny, roślinny przeciwutleniacz i emulgator. Pozyskiwany z
oleju sojowego, rzepakowego lub słonecznikowego.
To tylko kilka
najbardziej istotnych dla zdrowia substancji. Należy pamiętać, że
naukowcy nieustannie poddają analizie wypływ E-dodatków na
organizm człowieka. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC)
na bieżąco monitoruje i informuje o nowych substancjach
wykazujących działanie rakotwórcze
Producenci żywności z
krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów
substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie
oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”.
Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie
sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest
to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia.
“E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których
zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z
naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których
istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w
przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.
Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w
ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się
na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania
oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że
wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z
nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą
wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym
chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku
żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty,
antybiotyki oraz wzmacniacze smaku.
Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych
literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi:
1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199
2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299
3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399
4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499
5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
Producenci żywności z
krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów
substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie
oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”.
Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie
sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest
to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia.
“E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których
zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z
naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których
istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w
przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
Producenci żywności z
krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów
substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie
oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”.
Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie
sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest
to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia.
“E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których
zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z
naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których
istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w
przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.
Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w
ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się
na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania
oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że
wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z
nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą
wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym
chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku
żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty,
antybiotyki oraz wzmacniacze smaku.
Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych
literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi:
1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199
2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299
3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399
4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499
5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500
E-DODATKI DO ŻYWNOŚCI –
LISTA
Wśród potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia substancji, mogących mieć
charakter rakotwórczy wymienia
się:
E123 (amarant) – syntetyczny, czerwony barwnik, dozwolony do
stosowania tylko w procesie dobarwiania win przeznaczonych na aperitify i
alkoholi.
E151 (czerń brylantowa) – syntetyczny, czarny barwnik azowy. Źródła
spożywcze: jogurty, ciasta w proszku, kawior, sosy.
E210- E213 (kwas benzoesowy i jego sole sodowe, potasowe i wapniowe)
– syntetycznie otrzymywane konserwanty, stosowane głównie w przetworach
rybnych i gotowych sałatkach, mogą zmieniać smak gotowych produktów,
podrażniają śluzówkę żołądka i jelit. Źródła spożywcze: napoje gazowane,
majonez, ketchup, musztarda, konserwy: rybne, owocowe, warzywne, piwo,
margaryna, marynaty.
E249- E252 (azotyny) – syntetycznie produkowane konserwanty,
stosowane głównie do peklowania mięsa, przeznaczonego do produkcji
wędlin. Spożywane w dużych ilościach utrudniają transport tlenu przez
krew. Podczas wędzenia lub smażenia uprzednio zapeklowanych produktów
mięsnych azotyn sodu (E250) wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka, w
wyniku tego procesu powstają rakotwórcze nitrozoaminy. Źródła spożywcze:
wędliny, sery topione, sery podpuszczkowe.
E951 (aspartam)- syntetyczna substancja słodząca i wzmacniająca
smak. Wykazuje blisko dwustukrotnie silniejsze działanie słodzące niż
tradycyjny cukier. Bardzo często zanieczyszczony oraz zawierający
fenyloalaninę. Produkowany z wykorzystaniem technik genetycznych m.in. w
Japonii i Stanach Zjednoczonych. Źródła spożywcze: produkty „light”,
kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia.
E954 (sacharyna i jej sole sodowe, potasowe i wapniowe) –
syntetyczne substancje słodzące, 500-krotnie słodsze od cukru. Mogą
nadawać potrawom gorzkawy lub metaliczny posmak. W testach na modelach
zwierzęcych wywoływały nowotwór pęcherza, mogą stymulować powstawanie
komórek nowotworowych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao
rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia.
Wśród bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia E-dodatków znajdują się
m.in.:
E100 (kurkumina) – naturalny, roślinny żółty barwnik, otrzymywany z
rozłogów rośliny Curcuma longa.
E101 (ryboflawina, wit.B2) – naturalny, roślinny żółty barwnik,
występujący w przyrodzie m.in w.: zielonych częściach warzyw, grochu i
fasoli.
E140 (chlorofile i chlorofiliany) – naturalne, roślinne zielone
barwniki, pozyskiwane min z lucerny pokrzywy i szpinaku.
E160 (karoteny) – naturalne, pomarańczowe barwniki, pozyskiwane z
roślin, przekształcane w organizmie w witaminę A.
E300 (kwas askorbinowy) – syntetycznie wytwarzana substancja o
aktywności witaminy C. Hamuje niepożądane tworzenie się nitrozoamin
podczas smażenia wędlin z mięsa peklowanego.
E306 (tokoferole, wit. E) – naturalny przeciwutleniacz, otrzymywany z
olejów roślinnych.
E322 (lecytyna) – naturalny, roślinny przeciwutleniacz i emulgator.
Pozyskiwany z oleju sojowego, rzepakowego lub słonecznikowego.
To tylko kilka najbardziej istotnych dla zdrowia substancji. Należy
pamiętać, że naukowcy nieustannie poddają analizie wypływ E-dodatków na
organizm człowieka. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) na
bieżąco monitoruje i informuje o nowych substancjach wykazujących
działanie rakotwórcze.
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
Producenci żywności z
krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów
substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie
oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”.
Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie
sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest
to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia.
“E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których
zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z
naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których
istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w
przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.
Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w
ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się
na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania
oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że
wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z
nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą
wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym
chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku
żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty,
antybiotyki oraz wzmacniacze smaku.
Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych
literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi:
1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199
2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299
3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399
4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499
5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500
E-DODATKI DO ŻYWNOŚCI –
LISTA
Wśród potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia substancji, mogących mieć
charakter rakotwórczy wymienia
się:
E123 (amarant) – syntetyczny, czerwony barwnik, dozwolony do
stosowania tylko w procesie dobarwiania win przeznaczonych na aperitify i
alkoholi.
E151 (czerń brylantowa) – syntetyczny, czarny barwnik azowy. Źródła
spożywcze: jogurty, ciasta w proszku, kawior, sosy.
E210- E213 (kwas benzoesowy i jego sole sodowe, potasowe i wapniowe)
– syntetycznie otrzymywane konserwanty, stosowane głównie w przetworach
rybnych i gotowych sałatkach, mogą zmieniać smak gotowych produktów,
podrażniają śluzówkę żołądka i jelit. Źródła spożywcze: napoje gazowane,
majonez, ketchup, musztarda, konserwy: rybne, owocowe, warzywne, piwo,
margaryna, marynaty.
E249- E252 (azotyny) – syntetycznie produkowane konserwanty,
stosowane głównie do peklowania mięsa, przeznaczonego do produkcji
wędlin. Spożywane w dużych ilościach utrudniają transport tlenu przez
krew. Podczas wędzenia lub smażenia uprzednio zapeklowanych produktów
mięsnych azotyn sodu (E250) wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka, w
wyniku tego procesu powstają rakotwórcze nitrozoaminy. Źródła spożywcze:
wędliny, sery topione, sery podpuszczkowe.
E951 (aspartam)- syntetyczna substancja słodząca i wzmacniająca
smak. Wykazuje blisko dwustukrotnie silniejsze działanie słodzące niż
tradycyjny cukier. Bardzo często zanieczyszczony oraz zawierający
fenyloalaninę. Produkowany z wykorzystaniem technik genetycznych m.in. w
Japonii i Stanach Zjednoczonych. Źródła spożywcze: produkty „light”,
kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia.
E954 (sacharyna i jej sole sodowe, potasowe i wapniowe) –
syntetyczne substancje słodzące, 500-krotnie słodsze od cukru. Mogą
nadawać potrawom gorzkawy lub metaliczny posmak. W testach na modelach
zwierzęcych wywoływały nowotwór pęcherza, mogą stymulować powstawanie
komórek nowotworowych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao
rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia.
Wśród bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia E-dodatków znajdują się
m.in.:
E100 (kurkumina) – naturalny, roślinny żółty barwnik, otrzymywany z
rozłogów rośliny Curcuma longa.
E101 (ryboflawina, wit.B2) – naturalny, roślinny żółty barwnik,
występujący w przyrodzie m.in w.: zielonych częściach warzyw, grochu i
fasoli.
E140 (chlorofile i chlorofiliany) – naturalne, roślinne zielone
barwniki, pozyskiwane min z lucerny pokrzywy i szpinaku.
E160 (karoteny) – naturalne, pomarańczowe barwniki, pozyskiwane z
roślin, przekształcane w organizmie w witaminę A.
E300 (kwas askorbinowy) – syntetycznie wytwarzana substancja o
aktywności witaminy C. Hamuje niepożądane tworzenie się nitrozoamin
podczas smażenia wędlin z mięsa peklowanego.
E306 (tokoferole, wit. E) – naturalny przeciwutleniacz, otrzymywany z
olejów roślinnych.
E322 (lecytyna) – naturalny, roślinny przeciwutleniacz i emulgator.
Pozyskiwany z oleju sojowego, rzepakowego lub słonecznikowego.
To tylko kilka najbardziej istotnych dla zdrowia substancji. Należy
pamiętać, że naukowcy nieustannie poddają analizie wypływ E-dodatków na
organizm człowieka. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) na
bieżąco monitoruje i informuje o nowych substancjach wykazujących
działanie rakotwórcze.
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
Producenci żywności z
krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów
substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie
oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”.
Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie
sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest
to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia.
“E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których
zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z
naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których
istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w
przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.
Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w
ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się
na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania
oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że
wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z
nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą
wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym
chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku
żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty,
antybiotyki oraz wzmacniacze smaku.
Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych
literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi:
1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199
2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299
3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399
4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499
5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
źródło: zwrotnikraka.plzobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
Producenci żywności z
krajów Unii Europejskiej mają możliwość wzbogacania swoich wyrobów
substancjami dodatkowymi. Obecność na etykiecie produktu kodu „E” nie
oznacza, że żywność jest gorsza, niebezpieczna czy bardziej „sztuczna”.
Numery “E” to kody chemicznych dodatków do żywności, ale niekoniecznie
sztucznie wytworzonych. Chemiczny dodatek do żywności oznacza, że jest
to związek lub pierwiastek chemiczny – nie określając jego pochodzenia.
“E” (skrót pochodzi od “Europy”) to szeroka grupa związków do których
zaliczamy zarówno substancje naturalne, które zostały wyprodukowane z
naturalnych składników, jak i substancje syntetyczne, co do których
istnieją większe obawy, gdyż zostały wytworzone na drodze chemicznej, w
przebiegu procesu mikrobiologicznego lub enzymatycznego.
Dyrektywa Komisji Europejskiej określa szczegółową listę kodowanych w
ten sposób chemicznych dodatków do żywności. Substancja może znaleźć się
na liście, jeżeli istnieje technologiczna potrzeba jej zastosowania
oraz udowodniono, że nie stanowi zagrożenia dla zdrowia. Mimo, że
wszystkie dodatki uważane są za bezpieczne dla zdrowia, to niektóre z
nich wzbudzają kontrowersje, ponieważ spożywane w nadmiarze mogą
wywoływać niepożądane reakcje oraz stanowić przyczynę chorób, w tym
chorób nowotworowych. Szczególną czujność należy zachować w przypadku
żywności zawierające w swoim składzie: barwniki, konserwanty,
antybiotyki oraz wzmacniacze smaku.
Wszystkie dodatki do żywności podzielone są na pięć grup, oznaczonych
literą “E” i trzema dodatkowymi cyframi:
1 grupa – BARWNIKI: E100 – E199
2 grupa – KONSERWANTY: E200 – E299
3 grupa – PRZECIWUTLENIACZE: E300 – E399
4 grupa – EMULGATORY: E400 – E499
5 grupa – POZOSTAŁE: E500 – E1500
E-DODATKI DO ŻYWNOŚCI –
LISTA
Wśród potencjalnie niebezpiecznych dla zdrowia substancji, mogących mieć
charakter rakotwórczy wymienia
się:
E123 (amarant) – syntetyczny, czerwony barwnik, dozwolony do
stosowania tylko w procesie dobarwiania win przeznaczonych na aperitify i
alkoholi.
E151 (czerń brylantowa) – syntetyczny, czarny barwnik azowy. Źródła
spożywcze: jogurty, ciasta w proszku, kawior, sosy.
E210- E213 (kwas benzoesowy i jego sole sodowe, potasowe i wapniowe)
– syntetycznie otrzymywane konserwanty, stosowane głównie w przetworach
rybnych i gotowych sałatkach, mogą zmieniać smak gotowych produktów,
podrażniają śluzówkę żołądka i jelit. Źródła spożywcze: napoje gazowane,
majonez, ketchup, musztarda, konserwy: rybne, owocowe, warzywne, piwo,
margaryna, marynaty.
E249- E252 (azotyny) – syntetycznie produkowane konserwanty,
stosowane głównie do peklowania mięsa, przeznaczonego do produkcji
wędlin. Spożywane w dużych ilościach utrudniają transport tlenu przez
krew. Podczas wędzenia lub smażenia uprzednio zapeklowanych produktów
mięsnych azotyn sodu (E250) wchodzi w reakcje z cząsteczkami białka, w
wyniku tego procesu powstają rakotwórcze nitrozoaminy. Źródła spożywcze:
wędliny, sery topione, sery podpuszczkowe.
E951 (aspartam)- syntetyczna substancja słodząca i wzmacniająca
smak. Wykazuje blisko dwustukrotnie silniejsze działanie słodzące niż
tradycyjny cukier. Bardzo często zanieczyszczony oraz zawierający
fenyloalaninę. Produkowany z wykorzystaniem technik genetycznych m.in. w
Japonii i Stanach Zjednoczonych. Źródła spożywcze: produkty „light”,
kawa i kakao rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia.
E954 (sacharyna i jej sole sodowe, potasowe i wapniowe) –
syntetyczne substancje słodzące, 500-krotnie słodsze od cukru. Mogą
nadawać potrawom gorzkawy lub metaliczny posmak. W testach na modelach
zwierzęcych wywoływały nowotwór pęcherza, mogą stymulować powstawanie
komórek nowotworowych. Źródła spożywcze: produkty „light”, kawa i kakao
rozpuszczalne, słodziki, gumy do żucia.
Wśród bezpiecznych i nieszkodliwych dla zdrowia E-dodatków znajdują się
m.in.:
E100 (kurkumina) – naturalny, roślinny żółty barwnik, otrzymywany z
rozłogów rośliny Curcuma longa.
E101 (ryboflawina, wit.B2) – naturalny, roślinny żółty barwnik,
występujący w przyrodzie m.in w.: zielonych częściach warzyw, grochu i
fasoli.
E140 (chlorofile i chlorofiliany) – naturalne, roślinne zielone
barwniki, pozyskiwane min z lucerny pokrzywy i szpinaku.
E160 (karoteny) – naturalne, pomarańczowe barwniki, pozyskiwane z
roślin, przekształcane w organizmie w witaminę A.
E300 (kwas askorbinowy) – syntetycznie wytwarzana substancja o
aktywności witaminy C. Hamuje niepożądane tworzenie się nitrozoamin
podczas smażenia wędlin z mięsa peklowanego.
E306 (tokoferole, wit. E) – naturalny przeciwutleniacz, otrzymywany z
olejów roślinnych.
E322 (lecytyna) – naturalny, roślinny przeciwutleniacz i emulgator.
Pozyskiwany z oleju sojowego, rzepakowego lub słonecznikowego.
To tylko kilka najbardziej istotnych dla zdrowia substancji. Należy
pamiętać, że naukowcy nieustannie poddają analizie wypływ E-dodatków na
organizm człowieka. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) na
bieżąco monitoruje i informuje o nowych substancjach wykazujących
działanie rakotwórcze.
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
zobacz więcej na: https://www.zwrotnikraka.pl/e-dodatki-do-zywnosci/ |
Niektóre E dodatki są mega szkodliwe, nie powinno się ich dodawać do żywności.
OdpowiedzUsuńTrzeba uważać na dodatki E, ale również trzeba wiedzieć, które są dobre.
OdpowiedzUsuń